Vandaag heb ik geluncht met een vriendin die werkt bij de Groene Amsterdamer. Ze vertelde dat ze bezig is met een stuk over import bruiden. We vinden dat een man die in Nederland woont z’n vrouw uit het buitenland mag halen. Het behoort tot de fundamentele mensenrechten. Maar de (hoogopgeleide) Turkse man haalt het liefst een analfabete vrouw uit de diepe binnenlanden om daar zoveel mogelijke kinderen mee te verwekken. ‘De druk die daarmee op de Nederlandse wijken komt te staan is onaanvaardbaar’, zei de vriendin. Hier heeft ze natuurlijk gelijk in, maar probeer dat maar eens in een artikel te krijgen zonder te verzanden in details en procedure kwesties. De Groene richt z'n aandacht hierop vanwege de kwestie die Wilders vlak voor het zomer recess ter sprake bracht:'wat kost een allochtoon?' Ook dat lijkt moeilijk uit te rekenen omdat de belastingdienst nou eenmaal niet bijhoudt of iemand eerste generatie of tiende generaitie Nederlander is. Om te beginnen moeten we geen onderscheid maken tussen liefde en economische motieven. De liefde is al ingewikkeld genoeg. De vraag blijft: mag je als overheid een van tevoren afgebakend gebied aanwijzen waar mensen hun huwelijkskandidaad vandaan moeten halen?
