Vandaag heb ik een bijdrage geleverd aan een workshop over de vraag welke positieve omgevingswaarden er in de nationale omgevingsvisie moeten landen om gezondheid te bevorderen. Interessant natuurlijk dat nu net door de WHO is bepaald dat vlees op dezelfde lijst is komen staan als asbest wat betreft gevaar voor de volksgezondheid. Mits je er teveel van binnenkrijgt uiteraard. Niet iedereen had dat gelezen want op het station Rotterdam bij de metro waren vanmorgen de worstjes al in trek, toen ik er ‘s avonds weer langs kwam waren er nog veel meer mensen worstjes aan het bestellen. Tijdens de lunch op de bijeenkomst hadden mensen het wel gehoord en zowaar; niemand raakte het vlees aan. behalve iemand die net gestopt was met roken. Als je een gezondere stad wilt, moet die worstjes kraam dan eigenlijk ook niet weg? Maar hoe ver ga je in dat gezondheidsbeleid? Is het geen basisrecht om ongezond gedrag te vertonen? Misschien niet. Het kost de samenleving ten slotte een hoop geld als mensen zich te buiten gaan aan ene ongezonde leefwijze. Het ziekenhuis wordt bevolkt door mensen die willens en wetens blijven doorroken, eten of drinken. Misschien gaan we richting een samenleving waarin dat allemaal niet meer zo vanzelfsprekend getolereerd wordt en krijgt de patatkraam net als een pakje sigaretten een waarschuwing; bestrijd de overbvolking neem nog een frikandal