Reanimeren

Onlangs verdiepte ik mij voor een stuk in de geschiedenis van het reddingswezen. Tot in de achttiende eeuw was er nog nauwelijks onderscheid tussen jutters en reddingswerkers. Als er nog was bemanning die het had overleefd en op apegapen lag werd dan alsnog te grazen genomen. Als er niemand meer was kon niemand de lading claimen. Later kwam het reanimeren wat op gang. Het was best een ontdekking dat je een schijndode weer tot leven kon wekken. Dat deed men tot einde achttiende eeuw vaak door tabaksrook in de anus te blazen.