Vanmorgen sprak ik Albert Buursma, een landschapshistoricus met een specialisatie in het Groningse waddengebied. Hij noemt het een Melkweg waarin constant van alles veranderd. Eilanden verdwijnen zoals sterren verdwijnen. Er komen ook weer nieuwe eilanden bij. Hij vindt het leuk om onzichtbare verhalen in het landschap weer aan te wijzen en zichtbaar te maken. Een mooi voorbeeld van zo'n verhaal dat je terugleest in het landschap vond ik de dijkdoorbraak. Elke keer dat er een dijkdoorbraak is geweest wordt er een ‘knikje’ in de dijk gelegd, omdat achter de dijk vaak een enorm gat wordt geslagen door het water. Daar leg je de dijk deels omheen. Veel boeren trekken dat nu weer recht, maar dat is volgens Buursma zonde want juist aan de hand van dit soort littekens kan je de gebeurtenissen uit het verleden blijven lezen. Dat maakt het landschap inzichtelijker en interessanter.
woensdag 21 oktober 2015
Landschaplezen
Vanmorgen sprak ik Albert Buursma, een landschapshistoricus met een specialisatie in het Groningse waddengebied. Hij noemt het een Melkweg waarin constant van alles veranderd. Eilanden verdwijnen zoals sterren verdwijnen. Er komen ook weer nieuwe eilanden bij. Hij vindt het leuk om onzichtbare verhalen in het landschap weer aan te wijzen en zichtbaar te maken. Een mooi voorbeeld van zo'n verhaal dat je terugleest in het landschap vond ik de dijkdoorbraak. Elke keer dat er een dijkdoorbraak is geweest wordt er een ‘knikje’ in de dijk gelegd, omdat achter de dijk vaak een enorm gat wordt geslagen door het water. Daar leg je de dijk deels omheen. Veel boeren trekken dat nu weer recht, maar dat is volgens Buursma zonde want juist aan de hand van dit soort littekens kan je de gebeurtenissen uit het verleden blijven lezen. Dat maakt het landschap inzichtelijker en interessanter.
