Jauja is een film waar alles om de sfeer draait. De Deense hoofdpersonages bevinden zich in een onbegrijpelijk landschap. In het Argentijnse Patagonia. Het is vreemd wild en winderig. Vigo Mortensen speelt een kapitein van het leger die kennis komt brengen in Argentiniƫ. Het lijkt een vorm van ontwikkelingshulp. Zijn dochter is ook mee, maar die verdwijnt op den duur met een jonge soldaat. De vader gaat erachter aan. Dat is een queeste die hem tot een oude vrouw leidt die zijn dochter zou kunnen zijn in een soort verre toekomst. De film had wat mij betreft wel wat weg van El Topo, een mythische western. Er komt een hond in voor die ligt uit te rusten in een plas water. Dat moet haast een citaat van Tarkovski zijn. In Nostalghia komt ook een hond voor in een plas water.