In het artikel ‘Change comes from the margins’ schrijft professor Costica Bradatan over avan gardistisch kunststromen die vanuit de periferie de samenleving verabderen. ‘(…)And that’s what marginals are for: to stick out their tongues at the center’s elaborate protocols, at everything “established” and “respectable.”
Het deed me aan de Grieken denken. De Grieken hebben hun tong uitgestoken naar Europa. Volgens Bradatan maken de marginalen met hun houding het centrum uiteindelijk juist sterker. Laten we de Griekse houding dan ook opvatten als een vorm van Dadaïsme. Zoals antilichamen een organisme sterker kunnen maken, zo maakt de Griekse 'happening' Europa sterker.
