Machtspolitiek

Misschien komt het omdat ik teveel afleveringen van House of cards heb gezien, maar wat er in Europa gebeurt met betrekking tot Griekenland, lijkt pure machtspolitiek te zijn. Als publiek denk je dat iedereen zijn best doet. Niemand wil ten slotte dat Griekenland uit de Unie gaat, maar inmiddels vraag ik me af of dat zo is. Frank Underwood van House of cards is altijd heel slim in het tegen elkaar uitspelen van mensen. Er is een groot verschil tussen zijn handelen en de toelichting op die handelingen. Wordt Griekenland hier niet geofferd als afschrikwekkend voorbeeld voor andere landen? Yanis Varoufakis stelt dit in de Guardian. Het lijkt erop dat hij gelijk heeft.
Er wordt een vreemd soort strengheid aan de dag gelegd die er bij de toetreding van Grieken bij de Unie niet was. Toen wilde we dat ze er bijkwamen vanwege de belangrijke democratische traditie. Er is duidelijk een andere wind gaan waaien. Het idealisme is er nu wel vanaf. Er is een deal gemaakt die een Grexit voorkookt zonder dat de Unie daarvan de schuld kan krijgen. Griekenland wordt geofferd om Frankrijk te disciplineren. Duitsland doet geen loze dreigementen.  De vraag is of die puur technocratische benadering van de Unie wel werkt. Het medicijn (Griekenlan eruit) lijkt me gevaarlijker dan de kwaal ( de angst dat andere landen nu ook de discipline laten varen). De vraag is of een unie uiteindelijk wel mogelijk is met behoud van democratie. En wat voor soort democratie is dat dan precies? Zit daar niet ook hulpvaardigheid in ten aanzien van de zwakkeren in de samenleving?