In de Volkskrant lees ik over de woede van Airbus op de Duitse regering dat ze bedrijfsspionage hebben gepleegd voor de Amerikanen. Inlichtingenexpert Schmidt zegt dat dit begrijpelijk is omdat de Duitse geheime dienst in feite volledig afhankelijk is van de Amerikaanse NSA. Hij noemt deze samenwerking dan ook ‘eingefleischte bundestreue’. Dat vind ik een prachtig woord; ingevleest. De samenwerking met Amerika is geen kwestie meer van nadenken, het is vanzelfsprekend. Daarmee vindt ook een vorm van zelfkastijding, ja haast zelfslachting, plaats.
Het is toch ook eigenlijk te platvloers voor woorden. Blijkbaar hebben de Amerikanen de neiging niet kunnen onderdrukken om informatie in het kader van anti-terrorisme bestrijding in te zetten voor economisch gewin (het versterken van Boeing). Maar echt verbazen doet het natuurlijk niet.
