dinsdag 20 mei 2014

Microklimaat

gekleurde bellen blazen
water,afwasmiddel,verf en een rietje
via pinterest (volgens de aanwijzing kon je ook afdrukken maken van de bellen op het papier. dat is ons niet gelukt,maar wel een hoop lol gehad)

Er is spraken van een microklimaat in het hofje. Je zou het kunnen zien als een vredige groene vallei waar altijd de zon schijnt. Maar schijn bedriegt. Wie hier op de stoep zit, krijgt al snel te maken met de anderen. De ander vindt altijd van alles, de ander heeft een mening. Dat valt mij op.
Ik zit op de stoep en de buurvrouw zegt dat ze het zo erg vindt dat de mensen hun tuinen niet goed onderhouden (aan de achterkant) en dat het vuilnishok zo ongeorganiseerd is. ‘Dan woon je op zo’n mooie plek en dan verwaarloos je het.’ Ik knik en probeer me te concentreren op wat ik aan het lezen ben. ’Jullie kunnen hier ook wel eens je stoepje vegen,’ zegt ze en wijst op al het zand dat naar boven is gewerkt door een kolonie mieren. Ze komt met een flesje Dreft aanzetten.
‘Er is een mijnramp gebeurd in Turkije,’ wil ik zeggen, maar ik zwijg.
De zeepsop wordt op de grond gezet en met stoffer en blik wordt eerst het zand opgeveegd. Ze vindt dit leuk, houd ik mezelf voor. Ze houdt van resultaat. Met de krant wordt het niks meer en ik besluit naar binnen te gaan. Ik ben nog maar net binnen of de deurbel gaat.
Een ouder vrouw met een bochel staat onderaan de trap te krijsen. Ze vraagt of ik soms helemaal gek geworden ben. Ik vraag wat ze bedoelt. Ze wijst op het flesje zeepsop (Dreft): ‘Wat als Daniel dat opdrinkt?’
De vrouw had zich opgeworpen als beschermheilige van een drie jarige peuter. Ooit schreef ze de Wet van Venus (die kreeg ik in de brievenbus, ik schreef er hier eerder over) en wierp ze zich op als de voorvechtster van het vaginaal orgasme. Een nobel streven vind ik. De tijden van het vaginaal orgasme liggen achter haar. Nu neemt ze het op voor weerloze peuters. Ik zei tegen haar dat er nog nooit iemand was doodgegaan van een beetje wasmiddel, of je moest er liters en liters van drinken. 
'Alle overmaat schaadt.' 
‘Je bent een asociaal en onverantwoordelijk mens,’ beet ze me toe. ‘Die kleine denkt dat het limonade is!’

Zoals ik zei; er is hier spraken van een microklimaat. Mensen denken hier anders en er gebeuren hier andere dingen.