Het gele pretstrand ligt achter ons.
Geen strandtenten meer en ook het internet wordt schaars. We lopen
over de afsluitdijk op zeeniveau. Het is erg ongemakkelijk want we
lopen over stenen zoals je die ook tussen de rails ziet liggen (waar komen die eigenlijk vandaan?) maar hier ligt af en toe ook wat
waddenslib en zeewier en algen. Het voordeel van deze wandelmarteling is
dat je in de illusie leeft volstrekt alleen te zijn. Bij het
standbeeld van minister Lely komen we omhoog.
Een vrachtwagenchauffeur heeft een
klapband gekregen. 'Dat is negen bar die explodeert en 60.000 liter
lucht die ontsnapt. Als je ernaast staat ben je dood.' Hij vervoert
stro. Twee soorten. Althans het gaat om koolzaad stro dat op twee
verschillende manieren is gehakt. Het fijne spul heet Agro Stro en
gaat naar de boer als voedselbestanddeel, de grove variant heet
Rapsodie en wordt verkocht aan paardenhouders. Hetzelfde spul, maar
dan anders verhakseld en ook met een andere prijs. 'Het grovere spul
wordt gebruikt voor paardenbedjes en dat mag best wat kosten,' zegt
de chauffeur.
We zijn naar Het Monument gegaan, het gebouwtje van Dudock waar je koffie kan drinken en waar een museum is. Daar zitten we nu. Het Monument is de strandtent van de afsluitdijk.
