Participatie

Vandaag had ik mijn eerste klus als model. Ik doe dit alleen omdat het goed verdient. Samen met de fotograaf toog ik naar Hardenberg waar de foto geschoten moest worden. De opdrachtgever was een lokale corporatie die wilde communiceren dat bewoners verf konden krijgen om hun woningen te schilderen. De participatie samenleving ingevuld door een woningbouwcorporatie. Ik zou aanbellen en dan op een dienblad de verf aanbieden. Eerst leken de mensen aardig en coöperatief, maar al snel sloeg de sfeer om in vijandigheid. Er ontstonden groepjes op straat, de corporatie werd gebeld en er kwam een beviligingsienst langs. 'Jullie zijn toch niet aan het inbreken?,' vroegen de beveiligers verveeld. Ze zagen ook wel dat wij volstrekt onschuldig waren. 'Nee, daar hebben we nu geen tijd voor,' zeiden we dan ook naar waarheid.
Toch vonden de beveiligers dat de man er goed aan had gedaan te bellen. Veiligheid gaat ten slotte boven alles. Ik ben bang dat ik vandaag in Hardenberg het ware gezicht van de participatiemaatschappij heb gezien. Men begint niet zelf een praatje, men belt direct de veiligheidsdienst. De participatiesamenleving werkt paranoia burgerinitiatieven in de hand.