zaterdag 15 maart 2014

De literaire Prijs


Afgelopen maandag schreef Igor Wijnker in de Volkskrant dat het hem verbaasde dat Het been in de IJssel van Joris van Castreren geen literaire prijs heeft gekregen. Van Casteren verdient navolging, denk ik en ik ben het met Wijnker eens dat er meer van dat soort verhalen ook in kranten geplaatste zouden moeten worden. Hij klaagt over het feit dat de roman hoger wordt aangeslagen dan de literaire non fictie. Ik vind ook dat Jan Brokken meer waardering verdient. Maar het feit dat Van Casteren’s ontdekkingen absurder zijn dan wat je in menig roman aantreft hoeft niet per se als aanbeveling te gelden. Absurditeit is voor een roman geen criterium. De roman is een laboratorium waarin verschillende facetten van de menselijke psyche onderzocht dienen te worden. Absurde feiten kunnen gebruikt worden als variabelen in dat laboratorium, maar moeten ten dienste staan van het verhaal. Weinig auteurs weten er echt raad mee. Ik denk dat een zekere, in New York woonachtige, auteur er in het verleden goede resultaten mee geboekt heeft. Net als bij Jan Brokken krijgen de feiten een rijke voedingsbodem in de reis die Van Casteren maakt. Misschien komt het boek op geen enkel lijstje voor omdat het overal tussenin zit.  Dat Het Been niet op het lijstje van de  journalistieke prijs, de M.J. Brusseprijs, terecht is gekomen, komt misschien omdat de journalistiek nog steeds een bepaalde opvatting heeft over wat nieuwswaardig is. Een belegen opvatting als je het mij vraagt. Het is opvallend dat in de afgelopen vier jaar twee keer een biografie de prijs heeft gewonnen en twee keer boeken over schandalen rondom de bouw van kantoren en infrastructuur(eentje over de bouwfraude en eentje over noord-zuid lijn). Het kleine verhaal moet de harten van de jury nog zien te veroveren. Alhoewel; misschien is er wel helemaal geen logica te ontdekken als het om literaire of journalistieke lijstjes gaat. Het zijn de jury's van prijzen die de lijstjes maken en in die jury's zitten mensen met allemaal hun eigen voorkeuren en meningen. Er is geen pijl op te trekken. De literaire prijs is een twijfelachtige eer.