Gisteren ben ik naar ‘Fill the Void’ geweest. De film heeft wel wat weg van een documentaire en neemt de toeschouwer mee naar de doorgaans zeer gesloten chassidische gemeenschap in Tel Aviv. De openingsscènes spelen zich af in de supermarkt alwaar de achttien jarige Shira en haar moeder opzoek gaan naar een geschikte huwelijkskandidaat. Er is een afspraak gemaakt met een jongen die bij het koelvak staat. De film gaat over hoe de moeder als huwelijksmakelaar optreedt en over de bereidwilligheid van Shira om aan de eisen van haar moeder te voldoen. Ze trouwt uiteindelijk met de man van haar zus die plotseling is komen te overlijden. Ze doet het in eerste instantie uit plichtsbesef, maar dat keurt de rabbi af. Later trouwt ze toch, maar de rabbi weet dat de beslissing vanuit haar hart is gekomen. Wie in tradities opgroeit hoeft alleen maar de regels te volgen om te weten wat je moet doen. ' wij regelen alles,' zegt hij moeder. Als het bruidspaar zich na het huwelijk terugtrekt in de slaapkamer, blijken de tradities toch niet afdoende om te weten wat er vervolgens moet gebeuren. Ze is dan toch weer het achttien jarige meisje dat volledig op zichzelf is aangewezen.
