Frustratiedonut

Vandaag was ik de hele dag op een congres over stationsomgevingen. Het congres was in België, in Turnhout. De Nederlandse spoorbouwmeester was er ook, die hebben ze niet in België. Er werd een boek gepresenteerd waaraan ik een bijdrage heb geleverd. Ik vermoed dat de zaal vol zat met ambtenaren, mensen die betaald worden om daar te zijn. Er werd veel gesproken over processen en publieke private dan wel publiek publieke samenwerkingen. Een van de congresgangers had het voer de frustratiedonut: ‘Je bent met een groep mensen die de beslissingen behoren te nemen, daar wil je de klappen mee maken, maar er zit een vette rand omheen van mensen die ook denken dat ze de beslissing kunnen nemen, die mensen frustreren het proces.’
Ik was in Turnhout en het had het gevoel dat ik daar voor enkele uren de frustratiedonut van dichtbij had gezien. Er werd nog gedineerd, maar ik had een afspraak met een vriendin.