‘De bijbel zit er zo in geramd dat alles wat ik lees zich daartoe
verhoudt’ , zei mijn vriend. ’Maar dat is heel handig want er is binnen het
Christendom over allerlei problemen nagedacht. Je hebt kennis die van bovenaf
wordt opgelegd, maar ik ben benieuwd naar hoe het individu in beweging kan
worden gebracht zodat hij als het ware de kennis in zichzelf ontdekt. Dat kan bijvoorbeeld
door een socratisch gesprek waarbij je de foute kennis eerst afbreekt en dan
weer nieuwe kennis probeert op te bouwen. In de bijbel staan ook tal van
voorbeelden, zoals Nathan die David het verhaal van de rijke boer vertelt die
een lam van een arme boer slacht in plaats van een van zijn eigen talrijke lammeren. Als David kritiek levert op die boer dan levert
hij eigenlijk kritiek op zichzelf. Hij heeft immers de vrouw van een hoge officier
afgepakt door de officier te doden.’
Ik zou zeggen; een filosoof, zoals mijn vriend, moet een keer per maand
bij grote bedrijven de 'board of directors' aan een socratisch gesprek
onderwerpen. De kunst van het
leren is in dit geval je eigen irritatie overwinnen over de impertinente vragen
die worden gesteld en tolereren dat je eigenlijk niks weet. Uiteindelijk zou
een filosofenkoning als CEO van grote financiƫle instellingen misschien wel de oplossing
zijn voor de financiƫle en morele crisis. Dat kan natuurlijk alleen onder de voorwaarde
zoals Plato die had bedacht; de koning mag helemaal niets verdienen.