Vandaag ben ik begonnen met een wandeling rondom de stad. Mijn
eerste stop was Dorkwerd, hier zou ik bij Johan en Erika logeren. Vanaf de
Westindischekade, waar zich het appartement van de lieve G bevindt, ligt het
voor de hand om het van Starkenborgh kanaal te volgen en dan linksaf
te buigen. Het ging voorspoedig totdat ik achter de deeltjes versneller van het
de universiteit verdwaalde in het kleefkruidbos. Het was een klein bos waarvan de grond volledig bedekt was
met kleefkruid. Er lag een kanaaltje omheen en ik werd gedwongen om weer dezelfde weg terug te lopen.
Eenmaal weer op het pad kwam ik erachter dat het kleefkruidbos mijn zonnebril
had opgeslokt. Een zonnebril die de meest verschrikkelijke omstandigheden in
Afrika had overleefd, maar nu op een doordeweekse dag in een kleefkruidbos achter
de deeltjesversneller in het Groningse ommeland ten onder was gegaan. Jammer,
ik was er wel aan gehecht geraakt. Het was een grote oranje zonnebril met
bruine glazen die bij mijn persoonlijkheid past.
Ze zeggen dat je verandert als je op reis gaat. Het
kleefkruidbos heeft reeds een eerste aanzet gegeven.
