Aardig

 

Op de site van the New York Times is een lezing te beluisteren van nobel prijswinnaar voor economie Daniel Kahneman, hij is eigenlijk psycholoog. Zijn lezing heet 'Thinking what we know'. Hij gaf een hilarisch voorbeeld van 'associative memory'.

"Mijn vrouw en ik dineerden samen met een ander stel in een restaurant en later hadden we het daarover. Ze zei dat de man van het andere stel een sexy man was.Dat moest even bij me indalen, maar okay, dat was wat ze had gezegd en toen zei ze:

‘He doesn’t undress the maid himself’. Wat zeg je?  vroeg ik aan haar. Het bleek dat ze had gezegd: ’He doesn’t underestimate himself.’ Wat er dus gebeurt met associative memory is dit: Haar eerste opmerking over dat die man sexy was had me in zo’n staat gebracht dat dit voor mij de meest logische opmerking was, dus verstond ik het verkeerd."

Als we moeten gokken welke van twee scenarios het meest waar is, kiezen we voortdurend voor het betere verhaal en we neigen ernaar mensen te geloven die we aardig vinden. Dit begrijp ik uit de lezing. Dat 'aardig' vinden, zou ook nog wel eens een rol kunnen spelen bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen: Wie wordt het meest aardig gevonden en wie gunnen we de waarheid? President Obama speelt met levensgevaarlijke drones om mensen op afstand uit te schakelen. Het zou kunnen dat hij om die reden misschien niet aardig gevonden wordt, door sommigen. Daarentegen is het volgens Kahneman zo dat zodra dingen rijmen en vaak worden herhaald, ze ook als waar worden ervaren. Dat zou Obama kunnen doen om z'n populariteit te waarborgen: een gedicht voordragen. 'From drones to bones.'
Maar wacht eens.....zong hij enkele maanden geleden niet het gedeelte van een lied?