Quaedvlieg

Vandaag is het nichtje S van de lieve G langsgekomen, ze is net een maand terug uit China, waar ze vier jaar heeft gewoond en gewerkt (kamer van koophandel in China). Ze mist het natuurlijk, aan de andere kant
werd ze er ook gek van om met Chinesen te werken die niet willen luisteren. Ze heeft wel eens iemand moeten ontslaan die niet weg ging, die kwam iedere dag gewoon nog naar kantoor ook al was haar computer en bureau al weggehaald. Achteraf bleek dat iets  te maken te hebben met een regeling van de staat die alleen van kracht zou worden als ze een bepaalde tijd ergens gewerkt had. Ze hebben maar een financiele regeling getroffen, want als je haar wegstuurd en ze gaat naar de politie dan heb je geen schijn van kans als buitenlander. Dan wordt je het land uitgezet. Ik vertelde dat ik net een stuk had gelezen  van Hans Moleman over de stad Lingang, een stad waar nog niemand woont maar die langzaam zal vollopen met inginieurs en vliegtuigbouwers. Hij heeft een leuke vrouw, zei de lieve G's nichtje, Petra Quaedvlieg. Ze vindt dat Hans in de Volkskrant altijd zo negatief schrijft over China, net als andere journalisten in andere kranten (de reden daarvoor is natuurlijk dat berichtgeving over economische groei altijd een negatieve kant moet hebben, anders verkoopt het hier niet). Hans wil bij ieder evenement gratis naar binnen omdat hij van de pers is, maar zijn vrouw is heel leuk die heeft een goed boek geschreven over haar tijd in Shanghai, zegt het nichtje van de Lieve G.