donderdag 13 januari 2011

Eenvoud

Gisteren zag ik een stukje van een nieuwe nieuwsrubriek WNL geheten. Ik wist hier niets van, maar de journalist leek mij een oud politicus uit rechtse hoek. Het was Eerdmans natuurlijk, zo besefte ik na een tijdje.
Het vreemde was dat het programma, gisteren althans, voor een groot deel over de linkse politiek ging. Zo sprak Eerdmans met Wiegel over de vraag hoe het toch kan dat links geen vuist weet te maken tegen het huidige kabinet. Een soort psychoanalyse van de linkse politiek. Natuurlijk kon ik niet de hele tijd naar dit programma kijken. Het gaat namelijk nergens over, en aan kleine straat interviewtjes (street polls geheten) heb ik inmiddels een broertje dood. Ik geloof er gewoon niet meer in. Toen ik uit nieuwsgierigheid na tien minuten nog eens de tv aanzette ging het nog steeds over de linkse politiek. Terwijl ik nou juist  op internet had gelezen dat het om rechtse berichtgeving zou gaan. Aan tafel kreeg Diederik Samson uitgebreid het woord. Verwarrend programma. Vandaag keek ik weer even tv. Gebrek aan discipline, denk ik. Ik heb een tijdje naar de Wilde Keuken gekeken en daar wordt ik nou echt blij van. Er komen namelijk geen straat interviewtjes in voor en het gaat over begrijpelijke dingen. Oesters uit Zeeland.