Vanavond ben ik met de lieve G naar Tirza geweest, gespeeld door het Nationaal Toneel. Zij kwam uit Utrecht, ik uit de loods. We vonden het stuk goed, maar waren niet overdonderd zoals dat met het boek wel gebeurde. Dat kan ook niet want diegene die weet hoe het afloopt zal nooit op dezelfde manier naar het stuk kijken als diegene die nog van niets weet. Ook een groot verschil met het boek is het idee dat de vriend van zijn dochter door Hofmeester wordt gezien als Mohamed Atta. In het boek was ik geneigd met Hofmeester mee te gaan. Natuurlijk als iemand op het brein achter nine eleven lijkt dan schrik je wel even als diegene met je dochter uitgaat. Feit is dat je niet zeker weet of het echt zo is.Op toneel wordt meteen duidelijk dat hij onzin praat. Voor de rest was het een ongelofelijk goed spel van de acteurs van het Nationaal Toneel. De lieve G wil ook nog een klein aplausje geven voor de décor bouwers. Hierbij dan. Dat was inderdaad slim gedaan, heel eenvoudig en gebruikmakend van projecties.
