Vanavond vond de jaarlijkse nieuwjaarsborrel plaats van de culturele instellingen van Den Haag. Ingrid Rollema directeur van de Vrije Academie en het Gemak hield een verhaal over de verschillende instellingen en hun ontwikkeling, daarna kwam de nieuwe directeur van het Gemeente museum aan het woord. Ik heb er allemaal niets meer van onthouden, behalve dan één onderdeel van het verhaal van Ingrid. Over alle instellingen had ze wel iets positiefs te melden, behalve over haar eigen instelling. Dat was allemaal moeilijk en moeizaam. Het GEMAK maakt exposities die letterlijk te dicht op de actualiteit zitten waardoor politiek en kunst gevaarlijk dicht bij elkaar in de buurt komen. Er exposeren daar veel kunstenaars uit conflictgebieden en nu focust een tentoonstelling ondermeer op GAZA. Ingrid kreeg een telefoontje van een kunstenaar in Gaza die had moeten exposeren en niet kon komen vanwege de oorlog. Hij zei tegen haar dat wat hij nu om zich heen zag alle beschrijvingen tartte en hij smeekte haar om hulp. Dat is vrij heftig om mee te maken, vertelde ze. Het is inderdaad de vraag of je er dan niet al te dicht bovenop zit, te dicht om nog te kunnen reflecteren, wellicht.
