Wie spreekt er nog over digitale snelweg vandaag de dag? Juist
nu de snelweg op haar beurt een fysiek internet is geworden? De metafoor dook
dit weekend op in Volkskrant in een artikel over Assad die 25 duizend dollar
had betaald om een artikel over hem en zijn vrouw in Vogue magazine te krijgen.
Volgens de auteur gaat niets verloren op de digitale snelweg en is ook het
Vogue artikel makkelijk terug te vinden. De metafoor gaat mank juist omdat er
op de snelweg geen geschiedenis bestaat. Een ongeluk heeft nog maar net plaatsgevonden, of het is alweer opgeruimd. Internet is eerder als de oceaan met scheepswrakken op de bodem. Ze zijn onzichtbaar en onder het slijk, maar er zijn altijd wel enkele vissen die het ding weten te vinden. Vogue zal
moeten leren leven met dit schandaal, maar Assad ook. Hij zal met geen enkel
artikel zijn imago nog kunnen oppoetsen, hij heeft de regie verloren over de
fictie van zijn leven. Het zijn nu anderen die dat verhaal voor hem schrijven, maar dan wel
met als doel hem ten val te brengen en door het slijk te halen.
