Vandaag heb ik met de Lieve G in een vegetarisch restaurant gegeten, er was weinig tijd om
te koken, er moest getennist worden. We hadden nooit eerder in dit restaurant
gegeten omdat we het niet vertrouwden vanwege de naam. Wie BlaBla op z’n gevel durft
te zetten, durft misschien ook dingen op een bord te leggen waar je liever niets mee te
maken wilt hebben. Het viel mee, het eten was niet onaardig, maar wat aan de
dure kant. Naast ons werd heel erg hard en zeer academisch gepraat in het Engels. Een man was een vrouw iets aan het uitleggen over zijn vakgebied Sociologie. Hij
vertelde dat sommige van zijn collega’s Sociologie behandelen alsof het
natuurkunde is. Ze willen volgens hem koste wat koste gedrag voorspellen maar
gebruiken daar formules voor die eigenlijk niks verklaren behalve zichzelf. Dat
is een mooie definitie van waar het in de wetenschap vaak over gaat; een activiteit
met als belangrijkste doel zichzelf te bewijzen. Het lijkt wat dat betreft verdacht veel op de kunstwereld.