Vandaag ontmoette ik een ouder echtpaar, dit
wederom in verband met de klus waar ik mee bezig ben over de grenzen van de stad. Dit echtpaar
woonde op een streepje grond dat ze huren van de gemeente aan de randen van het
stadspark niet ver van de polyester iglo. Ze hebben er een mooi plekje, vlak
langs een kanaaltje waar eenden in drijven. Die eenden hebben kuikentjes. ‘We
moeten ervoor zorgen dat die kleintjes zo snel mogelijk worden vetgemest anders
redden ze het niet, het zijn er nu zes maar het zou me niet verbazen als er
morgen nog maar vier zijn. Ze worden opgevreten door snoeken,’ zegt de man van
het echtpaar. Hij heet Bertus en heeft me ook voorgedaan hoe je met een wichelroede
kan aantonen dat er ergens een kabel in de grond ligt. ‘De aardstraling wordt op
de plek van de kabel verstoord,’ zei Bertus.
Het stel voldoet wat mij betreft uitstekend
aan het beeld van een grensbewoner.