Vandaag sprak ik met een vriend over het fenomeen van de wetenschappelijke congressen.
We zaten in mijn tuin in Den Haag en hij gaat morgen naar Estland voor een
congres georganiseerd door International Association of Philosophy and
Literature (IAPL). Mijn vriend vertelde dat hij afgelopen zomer
op een congres in Lissabon een Amerikaaan had ontmoet die niet alleen een
Kierkegaard kenner was maar ook alles wist over Nederland. ‘Hij wist alles en ik wist niks. Uit pure schaamte
ben ik me toen in de vaderlandse geschiedenis gaan verdiepen.’ Schaamte is misschien wel een belangrijke motivator om veel te lezen in je eigen tijd. We willen op publieke gelegenheden ten slotte niet met een mond vol tanden staan.
