‘Je hebt dus het gevoel dat er vliegjes in een vertraagd
spoor door je gezichtsveld zweven?’
De dokter vatte nog maar een keer samen wat ik hem zojuist aan
de telefoon had verteld. Hij voegde er aan toe dat er niks aan te doen was.
‘Ouderdom, ‘ zei hij.
Toen ik ophing schoot het me te binnen dat ik hem nog vergat te zeggen dat ik gisteren tijdens
het interview in de polyester iglo plotseling stekende hoofdpijn had gekregen
recht boven datzelfde oog. Een hoofdpijn die vandaag tegen het einde van de middag terugkeerde.
Toch durfde ik de dokter niet meer te bellen, bang dat hij
slechts een simpele mededeling voor mij zou hebben: ’Het aftakelen is begonnen.’
