Vandaag las ik in de NRC een stukje over
kamerleden die druk doende zijn om hoog op de kandidatenlijst van hun partij te
komen. Zo houdt PvdA’er Jacques Monasch een Blogboek
van een kandidaat bij. Ik wou dat ik het bedacht had om mijn blog ook zo te
noemen. Ik voel me namelijk ook regelmatig een kandidaat van iets ondefinieerbaars. Wat je ook van Monasch vindt hij heeft wel een
helder idee over de de inrichting van Nederland. De NRC citeert uit een blogboek: „Tuincentra en
Ikea. Heerlijke plekken. Zullen er ooit plaatsen zijn, denk ik dan. Plaatsen
waar je dichter bij de socialistische heilstaat komt. Alles maakbaar,
bereikbaar en betaalbaar.”
Het kan natuurlijk ook zijn dat hij ironisch
is en niet terugdeinst voor zelfkritiek. Maar dat laatste lijkt me in het geval van Monasch onmogelijk. Hij probeert
simpele boodschappen de wereld in te helpen, maar soms zijn ze een beetje
tegenstrijdig. De IKEA is de heilstaat, tegelijkertijd bekritiseert hij het
feit dat overal goedkope Polen in dienst worden genomen als een soort
wegwerpmedewerkers. Is hij dan nu al vergeten dat onlangs bekend is gemaakt dat IKEA gebruik maakte van dwangarbeiders in die andere socialistische Heilstaat, de DDR?
De heilstaat bestaat wel, maar niet zonder slavernij.
