Het donkere meisje op het podium vertelde dat ze het wel zwaar had gehad met het racisme in Zuid Afrika.‘Wees blij,’ schamperde Anil Ramdas. ‘Het is juist goed om ongelukkig te zijn. Dat levert tenminste goede literatuur op.’ Die zit niet helemaal lekker in z'n vel, zeiden de lieve G en ik tegen elkaar. Dat in tegenstelling tot Adriaan van Dis, die ook op het podium zat en die altijd lekker in z'n vel zit. Vorig jaar was hij ook op het winternachtenfestival aanwezig. Toen zei hij nog dat hij zich voor z'n hoofd zou schieten als hij hulpbehoevend zou worden. Anil Ramdas was niet hulpbehoevend, maar wel ongelukkig. Blijkbaar was hij zijn eigen uitspraak over het ongelukkig zijn en de waarde voor literatuur alweer vergeten. Hij is nog maar net gedebuteerd en had nog vele boeken kunnen schrijven. Zonde eigenlijk.
