Vandaag was ik wederom getuige van een 'wetenschappelijke' discussie. Deze vond plaat op de gang en mijn deur stond open. Iemand legde zijn houding (hij noemde het attitude) uit ten opzichte van zijn onderzoek. Hij deed dit aan de hand van de historicus Johan Huizinga

Het ging als volgt:

"Huizinga zegt dat een historisch feit niet uitsluitend rationeel valt te begrijpen, daar heb je je gevoel bij nodig. Je moet je dit volgens hem voorstellen als een suikerklontje die oplost in de thee. De historicus is dat suikerklontje en de thee is de tijd die de historicus bestudeerd."

Ik heb me er verder niet mee bemoeid, ik ben ook maar een parasiet, maar volgens mij wordt er iets toegevoegd aan de thee en smaakt de thee daarna duidelijk anders (zoeter). Je hebt dus nogsteeds thee enerzijds en suiker anderzijds, alleen zijn de twee nu in elkaar opgelost. In hoeverre hierdoor een beter begrip van de materie ontstaat is mij ontgaan.