Vanavond heb ik sinterklaas gevierd met de kinderen van de broer van de lieve G. De opa’s en oma’s van beide kanten waren er ook. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst sinterklaas heb gevierd, maar het viel me op dat de cadeaus nogal groot en robuust waren, of in elk geval de verpakkingen. De kinderen die drie en zes zijn, waren vrij snel klaar met het eraf trekken van het inpakpapier, maar het echte werk begon daarna pas. De leuke gekleurde plastic speeltjes uit China zaten verschanst achter goed dicht geniet karton en plastic dat zo hard was dat je er nog met geen schaar doorheen kwam. Het behoeft geen uitleg dat vooral de volwassenen vervolgens het echte uitpakwerk moesten verrichten. Iedereen moest meehelpen en er werd allerlei gereedschap ingezet om de klus geklaard te krijgen. Toen dat eenmaal gelukt was en al dat heerlijke Chinese plastic over de vloer rolde, moest de boel nog in elkaar gezet worden. Een treinrails circuit bijvoorbeeld waarvan alle stukjes ingewikkelde codes hadden zoals Nx23A9 en dan moest je dus opzoek naar de Nx23A10 anders kwam je niet verder. Ja, Sinterklaas is een echt kinderfeest, dat was wel weer duidelijk.
