donderdag 9 oktober 2008

Crisis


Ik ken iemand die veertig duizend euro op de landsbanki heeft staan via het Icesave programma. Veertig duizend euro en de Nederlandse overheid staat slechts garant voor 20 duiziend. Ik ken hem goed, het is een vriend van mijn ouders en hij spaart al geruime tijd om binnen niet al te lange tijd naar Zweden te verhuizen. Knappe kerel als je dan geen slapeloze nachten krijgt. Mijn opa had ook een slapeloze nacht gisteren. Hij belde op om te zeggen dat zijn vrouw in het ziekenhuis ligt. Niet mijn oma maar een dame die hij later is getrouwd toen mijn oma was overleden. Ze is zestien jaar jonger dan mijn opa maar sinds ze in 1984 van de kanker is genezen een menselijk wrak. Nu ligt ze aan de hartbewaking. Mijn Opa zei dat het eerst wel schrikken was maar dat hij al snel in een routine terecht kwam, behalve s' avonds vond hij het wel eenzaam. Ik kreeg echter niet de indruk dat hij erop zit te wachten dat ze nog terug komt. Ze is een beetje raar in haar hoofd. Dat was mij ook al opgevallen: ik heb haar tijdens het bezoek wel drie keer horen zeggen dat ze dacht ze dood ging wegens ademhaling moeilijkheden. Vooralsnog leek de hartbewakingmonitor iets heel anders te beweren. Er was een keurig regelmatige grafiekje te zien.
Maar het is net als bij de financiele crisis. Zodra er paniek uitbreekt, gaat ieder regelmatig grafiekje uiteindelijk onregelmatigheden vertonen.