Ik trof Dichtertje eergisteren bij de lunch in een wat bedrukte staat. De bedrukte staat is Dichtertje niet vreemd. Hij maakt zich zorgen over zijn leven en hij is het wachten op zijn aanstaande vertrek naar Californie zat. Bovendien is zijn studentenvisum nog niet gearriveerd.
Dichtertje had onlangs een gesprek met de decaan van de faculteit waar hij onderzoek gaat doen. Van dat gesprek werd hij ook al niet heel vrolijk.
Zij adviseerde hem over een aantal dingen te liegen. Dat liegen moest dan vooral in dienst staan van een in haar ogen vanzelfsprekende ambitie om een hoge post binnen de universiteit te krijgen. Ze doelde ondermeer op het feit dat hij moest verzwijgen wanneer bepaalde artikelen via zijn vader in de Spaanse wetenschappelijke pers terecht zouden komen. De vrouw komt volgens Dichtertje uit zo’n typische oude Spaanse familie die van oudsher de stieren leverden voor de corrida’s. ”Mensen die stikten van het geld terwijl iedereen om hen heen dood ging van de honger.”
Ook Dichtertje wil triomferen in het leven, maar op een andere manier. Stijgen op de sociale ladder is voor hem geen noodzakelijkheid. Voor deze vrouw blijkbaar wel, de positie is belangrijker dan het werk. Volgens Dichtertje zijn haar essays weinig interessant en van middelmatige kwaliteit. Ze had haar positie dus duidelijk te danken aan de Duistere krachten van España Profunda. Ik ben bang dat er van Dichtertje wordt verwacht dat hij zich binnen de universiteit omhoog neukt. Dat zal hem ongetwijfeld licht melancholisch stemmen. Ook al verhuis je, een hoop dingen verhuizen met je mee. (zie post España Profunda)
