Mijn Chinese kamergenoot vroeg zich dit in alle ernst af. Ik wou iets zeggen over mijn darmstelsel maar vroeg in plaats daarvan hoe het met haar zat. Zij antwoordde daarop
dat zijzelf geen inspiratie nodig had. Ze is linguïst en ze werkt met data, dat is blijkbaar iets anders. Mijn werk was voor haar een raadsel. Ze dacht dat inspiratie letterlijk uit de lucht kwam als de heilige geest. Ik ontkende. ‘Ik moet hard werken om iets van de grond te krijgen. Je hebt sierpaarden en je hebt werkpaarden. Ik ben er zo een die in het zweet des aanschijns in de weer moet met de ploeg.’
Dit begreep ze wel. Ze is ten slotte Chinees.
