Ik lees Cormac McCarthy’s boek Blood Meridian. Sommige van Cormac McCarthy’s boeken zijn verfilmd zoals No country for old man en The Road. Blood Meridian speelt zich af in 1849 bij de Mexicaans-Amerikaanse grens. We volgen een bende die als een soort doodseskader in opdracht van de Amerikaanse regering dood en verderf zaait. Historisch klopt het helemaal, al heb je niet het idee dat je een historische roman zit te lezen. McCarthy heeft goed naar accenten uit Tennessee en Texas geluisterd en die fonetisch opgeschreven. In een artikel in The New Yorker uit 2005 geeft James Wood een voorbeeld uit het boek The Orchard Keeper: "Kin we hep ye?"
De auteur heeft een cultstatus in Amerika, lees ik in hetzelfde stuk, dat versterkt wordt door het feit dat hij geen interviews geeft. Twee in tien jaar. In een van die interviews zegt hij: “There is no such thing as life without bloodshed”, en romanciers moeten zich volgens hem alleen maar bezig houden met de dood. Hij houdt zich goed aan zijn eigen adagium, ik ben nog maar dertig pagina’s onderweg in Blood Meridian, maar hij schetst een gewelddadig universum. Het is wel ongelofelijk goed opgeschreven.
