Zo’n
twintig jaar geleden werd bedacht dat de natuur zich moest verkopen. Een boswachter heeft me eens vertelt dat het geld dat ze van de overheid krijgen vertaalt moet worden naar ervaringsrendement.
Inmiddels
is het te druk in het bos lees ik in een vermakelijke column van Casper Jansen
met de titel Sexy Herten in de Volkskrant van dit weekend. Hij schetst een beeld van honderden
belangstellende die met enorme cameras de edelherten komen fotograferen die zijn begonnen met het burlen als teken dat de bronstijd is begonnen. Zoals boerenyoghurt populair is, zo spreekt ook dit oer-geluid van edelherten tot de verbeelding. Er lijkt in Nederland een idee te bestaan over natuur die op afroep beschikbaar is, schrijft Janssen. De natuur dient de mens. ' Op de Veluwe is dit systeem geperfectioneerd. De edelherten moeten in het ene helft van het jaar beschikbaar zijn voor toeristen, de andere helft van het jaar voor jagers. Voor zwijnen geldt dat in verhevigde mate: ieder jaar worden acht van de tien zwijnen afgeschoten, of beter: geoogst, en wel zodanig dat de reproductie flink op peil blijft."
De interactie tussen dier en mens verloopt niet altijd even harmonieus. Verstoorde herten kunnen schrikken en bijvoorbeeld de weg oprennen, schrijft Casper Jansen. Op die manier is er al een ongeluk gebeurd met een motorrijder. De motorrijder is dood. Wat er met het hert gebeurd is, meldt het stuk niet.
