Vandaag liepen er mensen met rode bordjes door de stad. Op de bordjes stond; stop abortus, stop moord en liefde = leven. Ik zie het vaker, de demonstraties trekken aan mijn huis voorbij. Bij een nogal lullig groepje van dertig a vijftig zwart geklede rechts-radicalen rijden gemiddeld vijf arrestatiebusjes mee, zijn er agenten te paard aanwezig, agenten in burger en agenten in fluorescerende jassen. Den Haag is het theater van de democratie, hier mag je je onvrede uiten door een carnavalsoptocht te houden. Onvrede mag wat kosten. In tegenstelling tot echte carnavalsoptochten zijn deze demonstraties vrij fantasieloos. Misschien is het tijdperk van de demonstraties voorbij, het kost veel geld om dit allemaal te beveleigen en niemand wordt uitgedaagd z’n frustraties op een waarlijk creatieve manier voor het voetlicht te brengen. Dat is wel belangrijk want je wilt dat de boodschap aankomt. Ik zou willen voorstellen om het spuiplein in Den Haag om te bouwen tot een amfitheater die gebruikt kan worden voor 'protest spelen'. Iedere lobbygroep moet een keuze krijgen. Demonstreren kan, maar je kunt het geld dat het de overheid kost om die demonstratie mogelijk te maken ook in het handje krijgen (dat wordt dan iets meer om de boel te stimuleren, laten we zeggen 10.000 euro) om propaganda materiaal te maken. Een voorwaarde; het moet een kunstzinnige uiting zijn. Tegenover iedere niets zeggende optocht die niet gehouden wordt staat een dansvoorstelling, theater productie, foto of schilderij expositie. Een voorleesavond met sagen en legenden over abortus, essays over vreemdelingen haat (pro en contra), de Palestijnse kwestie als aquaral schilderij, anti en pro Israel demonstraties in de vorm van gezamenlijk punniken. Subsidie probleem opgelost en frustraties op slimme wijze ontdaan van de gevaarlijke lont die in het vat van een massa demonstratie zit. Ik zie een boeiende toekomst voor me waar niet alleen de politici met hun praatjes net doen alsof, maar ook de burgers. Alles is dan theater geworden.