Beer

Ik zag vanavond een stukje van Alone in the wild. Een man alleen in de wildernis dat is het simpele gegeven. Wilde camerabeweginge en spannende muziek moesten de emoties van deze man, die zelf filmde, weergeven. Daardoor werd het een soort omgekeerde natuurfilm. Er was constante dreiging van een beer, maar de beer zelf kreeg je niet te zien. Een andere variatie op het thema 'natuurfilm' was te zien op Nederland twee en ging over de Hobbesiaanse natuurtoestand van allen tegen allen in de favelas van Rio de Janeiro. Drugsbendes hebben het daar voor het zeggen. Maar die zeggen dat ze geen keus hebben. Ik eet liever brood met god dan kaviaar met de duivel, zegt er een, maar ik maak telkens weer dezelfde fouten.  Mensen schieten hier vooral op elkaar. Een agent zegt: soms lijkt de favela zo kalm als water, maar als ze de kans krijgen op een agent te schieten, dan doen ze dat.  De dood is voor een agent de beer die je niet ziet maar wel ruikt, de beer die je van een afstandje volgt om je op te eten als je slaapt.