zaterdag 18 december 2010

Alone in the wild


Vanmorgen werd ik wakker van een stel hikkende hyena’s in de woonkamer.  In werkelijkheid was het de lieve G en een vriendin van de lieve G die nieuwtjes aan het uitwisselen waren. Ik moest even denken aan de Woody Allen film van gisteravond, daarin werden partners omgeruild alsof het om kledingstukken ging.Waarom moeten jullie de hele tijd hysterisch lachen ? vroeg ik toen ik eenmaal beneden was. Hier was de kater aan het woord en het bracht licht gegrom teweeg bij de lieve G. Volgens haar zou ik hetzelfde doen met mijn vrienden. Daar heeft ze misschien wel een punt, bij tijd en wijle doe ook ik hysterisch. Er zijn zelfs bandopnames van, dat ik met een vriend als een bezetetene tekeer ga over rubberen laarsjes van de verkeerde kleur, goedkope voorgerechten, niet leuke vier sterren hotels en verouderde tomtom software. Die gesprekken bestaan, maar dat was dan wel ter vermaak van onszelf en bovendien deden we daar twee hysterisch wijven na. Dat is een groot verschil vind ik, dat we het na deden. De vriendin van de lieve G was hier gisteren gestrand vanwege de weersomstandigheden. Misschien is dat ook wel iets om histerisch van te worden.