Vanavond kwam er onverwacht een vriend van ons langs. We hebben lekker gegeten en we spraken (gekscherend) over een mogelijke nieuwe vriendin voor hem, maar we kwamen maar met een beperkt aantal mogelijkheden. Misschien moet je iemand schaken, zei ik. Dat is dan het (mannelijke) ding om te zeggen. Zelf heb ik nooit iemand geschaakt. Mijn verovering van de lieve G, om maar een voorbeeld te noemen, had meer iets weg van een belegering. Uiteindelijk moest ze zich wel overgeven. We hebben al zeker tien jaar een realtie, zei ze vanavond. Daar schrok ik dan wel weer van, een belegering van tien jaar.
