Het huishouden van de oude Karimi draait op volle toeren. Het is een huishouden in de oude betekenis van het woord. Gladys is de grote madamme die de scepter zwaait en zorgt dat er eten gekookt wordt en dat de metselaars karton neerleggen zodat ze niet met hun cementvoeten de vloeren bevuilen. Om kwart over een komt de zoon langs om te inspecteren hoe het huis van zijn vader er aan toe is. Hij begint vrijwel onmiddelijk commando’s af te vuren op Gladys. Alle banken en sofa’s staan verkeert. Hoe moeten mensen hier na de lunch langs om hun handen te wassen? De metselaars werken aan de badkamer, de tegels worden aan de muren gelijmd. De oude Karimi zou tussen 12:00 en 13:00 arriveren. Hij is er nog niet. En laat de tv ook aanstaan, het is niet goed die telkens aan en uit te zetten. Dit is de zoon die niet is weggestuurd, dit is Ahmet, een zoon met ambitie. Het is half twee en er is nog geen spoor van de baas. Dan, om kwart voor twee vertrekt Ahmet met Abu, de chauffeur. Ik verwacht hem ieder moment.