woensdag 21 mei 2008
De stille revolutie
Mijn huisgenoot, de geliefde G, ook wel aangeduid als G-Gevaara of de andere helft van de samenleving zit per week gemiddeld zo’n acht uur in de trein. Waarom ze dat precies doet weet ik niet, maar ik heb het vermoeden dat ze bezig is een revolutie te ontketenen. Of laten we zeggen, ze heeft er één in voorbereiding. Al jaren eigenlijk.
Revoluties vergen veel voorbereiding en een juiste timing. Die timing is erg lastig, want het is vooral van belang enige enthousiaste omstanders mee te krijgen. Anders kom je met een strijdkreet uit de bosjes tevoorschijn zonder dat iemand je volgt. Dan sta je dus mooi in je spreekwoordelijke revolutionaire onderbroek. Nee, een goede voorbereiding is het halve werk en dus veel in de trein zitten, naar het noorden des lands, dat is ook belangrijk. Het probleem is nu dat G-Gevaara ook mij de trein in wil hebben, als deel van haar revolutionaire plan, zo lijkt het. Ze heeft een vacature ontdekt in Utrecht voor drie dagen in de week. De revolutie begint zich ook reeds in mij te nestellen; er is een sollicitatiebrief op komst.