Op Failed Architecture staat een interessant stuk van Maarten Overdijk over de belangrijkste vertegenwoordiger van de Stijl in Noord America: Richard Neutra. Het was zijn doel om door middel van architectuur het mentale interieur van haar bewoners open te breken. Zijn obscure combinatie van architectuur en psychologie vond gretig aftrek in Californië, met name bij de mensen die werkzaam waren in de film industrie. Hij maakte lange wandelingen met zijn cliënten om de energie van een bepaalde plek te testen voordat het huis werd gebouwd. Dat gebeurde dan vaak ‘s nachts bij volle maan.
‘Transparency is a common trope in modernism. Yet in Neutra’s hands it is not so much a symbol of spatial hygiene, but rather of the open, seamless connection with the environment.’
Maar die openheid, het gevoel binnen buiten te zijn en omgekeerd, werkte helemaal niet therapeutisch volgens Overdijk. Wie in een Neutra huis woont is constant bezig met de vraag hoe hij een ruimte voor zichzelf kan creëren zonder deel uit te maken van de levenssfeer van de buren.De dreigende buitenwereld die constant van alle kanten op je afkomt. Hoe kan dat ooit prettig zijn om in te wonen? We willen een dokere grote, geen kosmische energie.
