Ik ben met de lieve G nog even de toren opgegaan. We sprongen niet maar we keken. Met het weer van vandaag is Scheveningen toch best mooi. Het Kurhaus en de gebouwen rondom werden geaaid door het roze avondlicht. Aan de andere kant zagen we dat de duinen juist in een blauwe gloed waren gehuld beneden ons strekte het diepe indigo van de zee zich uit. Eventjes voelde ik een aanvechting om toch ook te springen, maar toen herinnerde ik mij, net op tijd, hoe dat er uitziet. Als een pop aan een touw. Daarom heb ik toch maar weer gewoon de trap genomen. Kijken is soms genoeg.
