Een film is in de eerste plaats een beeldverhaal, dat klinkt als een open deur, maar het is Paolo Sorrentino die je daar als geen ander aan weet te herinneren. Zijn laatste film Youth is geschoten in Zwitserland en zit weer vol verstilde beelden van hotelverveling en lichamelijkheid. Hotels zijn goede locaties om mensen te bekijken en daarom zijn het ook goede locaties voor films. We kijken naar de vriendschap van twee oude mannen. De dochter van de een vraagt zich verwonderd af waarom haar vader niet aan zijn vriend had verteld dat hij door de koningin van Engeland was uitgenodigd, maar dat hij de uitnodiging had geweigerd. ‘Vreemde vriendschap hebben jullie,’ zegt de dochter. ‘We hebben juist een goede vriendschap,’ zegt de man,’ we vertellen elkaar alleen de goede dingen.’
Er wordt niet zomaar wat gebabbeld in Sorrentino films. Iedere zin wordt uitgesproken alsof de acteur in het theater staat.
