Het Grand Theatre in Groningen heeft wat fouten gemaakt door niet goed naar uitgaven en inkomsten te kijken. Ze komen vier ton te kort. De gemeente laat hen keihard vallen. In de afgelopen 35 jaar is er nog nooit zoiets gebeurd, maar er wordt doodleuk uitgekeken naar andere partijen die dit podium over kunnen nemen. Want, zoals wethouder van cultuur Paul de Rook zegt, vindt de gemeente het heel belangrijk dat er diverse podia blijven bestaan voor talent ontwikkeling.
Er komen twintig mensen op straat te staan die over een enorme schat aan kennis beschikken. Het is een vreemde gewaarwording. Financiële instellingen worden met miljoenen ondersteund en een culturele instelling waarvan de waarde algemeen wordt ingezien, wordt eruit geknikkerd. Samen met Engeland is Nederland het meest neo-liberale land van Europa. Vaak wordt gezegd dat iets niet anders kan, of dat dingen op een andere manier niet betaalbaar zijn. Onzin want in Duitsland zet men de cultuur ook niet in de uitverkoop. Tegenwoordig heeft de Universiteitsbibliotheek van Groningen een Starbucks. Zodoende associeert de Rug zich met een onderneming die kinderarbeid op plantages in zuid Amerika toelaat en waarvan de kinderen onder de brandwonden zitten door het gebruik van smerige pesticiden. Het lijkt misschien niets met het Grand Theatre te maken te hebben, maar de gemeente zou het liefst ook zo’n soort partij aantrekken, die hebben namelijk geld en geld is het enige dat telt.
