Een vriend attendeerde me op deze website (man!). Misschien twijfelt hij aan mijn mannelijkheid omdat ik soms rondloop in een roze pak, of lijkt het hem grappig om er juist in een roze pak naartoe te gaan. Een cursus mannelijkheid. Dat klinkt als een contradictio in terminis. Het gaat niet samen. Zeer vermakelijk om even op de site rond te kijken. Als opwarmertje een citaat:“Het archetypische beeld van ‘de WildeMan’ is een verwijzing naar een plek in je lichaam van waaruit je jouw ‘kwaliteit en energie’ voluit kunt leven. Een intern kompas waar je blind op kunt varen.
(…)We zetten verschillende werkmethodes in om tot handelen, rust, heling en bewustzijn te komen. We maken bijvoorbeeld gebruik van lichaamswerk (adem, beweging, geluid), meditaties, deelronden, opstellingen, NLP, TA, traumawerk en groepsdynamica.”
Kortom; alles wordt uit de kast getrokken om die mannelijkheid weer op peil te krijgen, zelfs trauma verwerking. We leven in een maatschappij waar je blijkbaar trauma’s opdoet zonder er erg in te hebben. Het trauma van de onzichtbare castratie, noem ik het maar even.
