Op dit zeventiende eeuwse
schilderij van het gezicht op Scheveningen (Hendrick van Anthonissen) is onlangs bij een restauratie een
complete walvis teruggevonden. Dat verklaart waarom er zoveel mensen op het
strand lopen. Je vraagt je af waarom iemand de walvis weg zou willen hebben.
Voldeed het soms niet aan de esthetische voorwaarden van die tijd. Zo’n vreemde
donkere plek op je doek, dat kon je aan niemand laten zien. Misschien vond de
eigenaar die walvis een onsmakelijke anekdote en wilde hij z’n schilderij meer
eeuwigheidswaarde geven. Hij wilde een strand zoals het er altijd uitzag. Ik
moet zeggen: het is haast onvoorstelbaar, maar ook goed dat de walvis terug is.
