Een mooie dag. Mensen gaan aan de wandel. Hofjes worden te voet ontdekt. ‘We zij nota bene opgegroeid aan de Javastraat, maar van dit hofje wisten we niets.’ ‘Wat woont u hier geweldig.’ Je speelt mee, je moet wel. Mensen hebben een beeld op jou geprojecteerd en ze hebben een leuk dagje uit. Ik mag dan wel gewoon op mijn stoep zitten om de krant te lezen, voor anderen ben ik een toeristische attractie. Ik ben de gezellige bewoner in het gezellige hofje de Schuddegeest. ‘We hebben zo’n leuke dag gehad,’ zeggen de dames tegen elkaar in de trein terug naar Zoetermeer. 'En we hebben zo'n leuk iemand gesproken, enig.' Je hebt het recht niet om hier chagrijnig te zijn.
