In New York ben je overal en altijd slechts enkele meters verwijderd van een rat. Dit las ik ergens en het verbaast me niets. Er zijn wel vreemdere werelden waar we ons op korte afstand van bevinden. Onbegrijpelijke melkwegstelsel strekken zich voor je uit aan de andere kant van de muur. Soms zie je er een glimp van. Tegenover de flat van de lieve G - beter is het om te zeggen aan de achterkant – wonen hele dikke mensen. Vanaf het balkon kan ik naar de sociale onderklasse loeren. Ik praat soms tegen mezelf. Ik zeg: ’Toe maar spring maar weer op die scooter. Voor jouw is lichamelijke beweging toch al te laat.’ Vandaag ben ik hun huis van dichtbij gaan bekijken. Er hangen vlaggen in hun voortuin. Als enige in dit wijkje ondersteunen ze openlijk het voetbalspektakel in Brazilië. Mijn hart smolt echter toen ik zag dat ze hun plastic Hartman stoelen met ketting aan de muur hadden vastgemaakt.