Een Chinese kunstenaar
heeft afbeeldingen van internet nageschilderd. Sommige plaatjes kent iedereen,
we meenden zelfs het beeld van een panter te herkennen. Iets in z’n houding en
de manier waarop hij z’n staart had gedrapeerd, maakte het beest direct
herkenbaar. Misschien dat dit plaatje in een of andere reclame wordt gebruikt.
Iedere dag dat de tentoonstelling duurt wordt er een willekeurig doek
overgeschilderd. Helemaal bovenin zagen we een schilderij van een vrouwelijke
mensaap. Die hing ook in het W.G. Sebald huis, zei de lieve g. Het W.G. Sebald
huis, zo noemden we een gebouw dat vol hing en met kleine fotootjes en waar zo
nu en dan een brief was opgehangen van een stervende man. Een huis vol
herinneringen; spaarzaam verlicht. Daar hing ook deze foto van de vrouwelijke
mensaap. Een foto van een beeld dat wellicht gemaakt was als een archeologische
interpretatie na de vondst van een schedel.
De hele dag dat we door
de stad liepen en ik iets kocht of mijn kaartje voor een tentoonstelling liet
zien, bleek mijn gulp open te staan. Er was weinig aan te doen, als de tijd
verstreek ging ook mijn rits weer open. Een spijkerbroek die ontworpen leek om
mij publiekelijk voor lul te zetten.